Alle dei hemmelege presangane

Med jula vel overstått kan ein trygt vise fram årets juleproduksjon. Eg kunne nok trygt lagt ut bileta her før jul, for nokre har allereie vore synt fram på sosialemedia lenge. Uansett; her er dei, dei eg hugsa å ta bilete av:

Først ute er sokkane. Lestane. Lubbana. Der andre gjekk på lønningspils i oktober, eller var det november, gjekk eg på lagunen og kjøpte "strikk fra setesdal" av mine heltar Arne og Carlos. Det ser ut for at alt dei tar i vert til gull, og det er ikkje utan grunn. Er dei ikkje lekre??  Eigentleg er dei knesokkar, men vedkommande som hadde desse på ønskjelista sa at det var godt nok at dei gjekk litt opp på leggen. Greitt for meg det.

Neste på lista var vottar, sjølvsagt. Denne gangen åklevottar, med fem forskjellige fargar, og eg måtte kutte tråden for kvar rad eg var ferdig med. Det seier seg sjølv at det vart nokre trådar å legge når eg var ferdig å strikke. Då var det flaks at sjølve vottane var kjappe å lage! Eg hadde på førehand laga eit par åklevottar i mitu, men mitu var jo ikkje rett garn korkje i tjukkleik eller farge, så her måtte ein berre handle på nytt. Både sokkane og vottane skulle strikkast i PT5 frå raumagarn, så då var det jo ikkje noko stress.

Så vakre

Neste presang ut var setesdalvottar. Dei gløymde eg å ta bilete av. Også strikka i PT5.

Så var det to restevottepar frå mitugarnet. To omganger før eg var ferdig med vott nr 2 gjekk eg tom for grønt, og måtte kjøpe nytt nøste frå garnet eg no hatar. Gløymde og å ta bilete av desse. Dersom de vil prøve å tenkje dykke til korleis dei ser ut, så er dei stripete, henholdsvis grøn og kvit, og raud og kvit. Tre omgangar i kvar farge. Mitu. raud og grøn variant kan de sjå i eit innlegg lenger nede om forrige åklepar.

Så var det siste presang. Eg er fortsatt i strikk frå setesdalboka. Det var vamsegarn. Det var ei hue som skulle ha dobbeltlag med ull. Det var hua som blei altfor stor. 

Heisann liksom

Det var ikkje sånn den skulle bli. Det er kanskje unødigt å sei, men eg seier det likevel. Eg blei sur. Veldig sur. Det er viktig å legge skylda på nokon når ein vert sur, så eg la skylda på Arne og Carlos. Eg hadde jo tross alt brukt samme pinnar som dei sa eg skulle bruke. Ikkje strikka eg spesielt laust heller. Og ikkje stod det strikkefasthet. Eller gjorde det det? Eg har kanskje ikkje sjekka. Men når alt kjem til alt så var det jo ikkje Arne og Carlos sin feil. Eg tova hua, og den passer visst likevel. Etter toving var ikkje hua så lekker, så då fekk den ikkje være meir modell. Kanskje neste gang. 

Det var årets strikkepresanger. Takk til Arne og Carlos for kjekk strikkebok, håper dåke fortsetter å like bileta mine på instagram sjølv om hua vart for stor. No er det setesdalpause her i heimen, strikk på nytt har fått hedersplassen ved sida av meg i sofaen no.

o jul med din glede og boka som ikkje var her

Etter å ha mast i to år har eg endeleg fått julepresangen min frå 2011, litt på etterskot, eller kanskje nokre dagar for tidleg - om den skulle vore 2013 julepresangen. No er den her, og eg er så nøgd! Kva snakkat eg om? Jo eg snakkar om fiskartrøya frå Austevoll. Ikkje veit eg kven som har laga oppskrifta, einaste eg veit er at ein gang i tida så hadde Austevoll husflidlag denne oppskrifta, og her er resultatet.

Har du nokonsinne sett ei så flott jakke før??

Til tross for ei gamal oppskrift, som hadde blitt kopiert ein gang eller ti for masse på 90-talet, så vart faktisk resultatet bra! Eg skal ikkje ta æra for denne bragden, for det er ikkje eg som har strikka denne gangen. Eg har berre fått.

Siden eg har fått denne flotte kofta, har eg strikka noko fint (og litt mindre i størrelse) til strikkedamen, men siden dei strikketøya enda ligg innpakka kan eg ikkje avsløre det enda.


I helga hadde eg planar om å strikke masse, eg er nett ferdig med å strikke masse votter, og eg kunne faktisk tillate meg sjølv å byrje på eit nytt prosjekt. Eg tenkte at nøstebarn var eit flott helgeprosjekt, men då laurdagen kom, og eg klarte å stå opp i tide til å nå husfliden før den stengte, så gjekk eg til innkjøp av ein god dose finull frå rauma. Strikkekåtheten tok meg, men eg hadde ikkje oppskrifta på genseren. I eit desperat naudrop på facebook spurte eg om det var nokon som hadde boka "strikk på nytt". Det var ingen som svarte.

Så då måtte eg sitte å sjå på garnet istedenfor. Når ein er klar for eit gøyalt rundfellingsprosjekt i spreke farger er det jo ingen som har lyst til å strikke på nøstebarn! Så då sat eg der, og googla meg grøn, men det var jo ingen plasser der det stod kor mangen masker eg skulle legge opp til erma. Stort surefjes!

No er eg atter ein gang gjenforent med strikkeboka, og masker er lagt opp. Bråtet på første erm er 2cm.

To be continued.

Førjulskos

Førjulskos er kosen ein driver med før jul. I mitt tilfelle består det av å strikke julepresanger, planlegge å strikke julepresanger, planlegge julepresanger til meg sjølv og planlegge pepperkakehus. Med andre ord så er det mykje planlegging og lite gjennomføring, sjølv om strikkejulepresangane er ferdig. Nokon vart vellykka, andre vart mislykka, og for å ikkje øydelegge "the element of surprise" så kan eg ikkje legge desse bileta ut før etter jul. Hint: Eg har kjøpt meg ny arne og carlos bok, og eg er stort sett nøgd med årets juleproduksjon!

Siden 1åringer ikkje skjønnar konseptet jul har eg allereie gitt vekk den eine julepresangen. Når ein strikke masse småstrikk er det kjekt med litt storstrikk, så for nokre månadar sidan strikka eg denne  i julepresang til ein liten mini:

Bamboo er som alltid trufast modell

Dette er då ein rullegenser frå nøstebarn, strikka i restegarn. Trur Bamboo var litt snurt for att han ikkej fekk behalde gensaren, men guten har jo allereie pels, så han treng jo ikkje genser.

Faktisk er det mindre uferdig på pinnane no enn det pleiar å være. Har enda ikkje blitt ferdig med setesdalsjakken eller cortinagenseren, men dei ligg no trygt i kassane sine så det hastar ikkje. Egentlig har eg lyst på ei kofte frå "kofter" boka som eg fekk til jul i fjor, men tanken på å strikke ei kofte i glattstrikk, fram og tilbake på pinner , byr meg imot. Eg har heller ikkje lyst å sy inn saumar og klippe i strikketøyet. Så då står eg der med skjegget i postkassen, og kan enten fortsetje med å strikke selbuvottar eller eg kan strikke meg ein genser. Eg har ikkje heilt bestemt meg enda.

Oppvaskklutar og slikt

Av ein eller annan grunn har eg mykje bomull på lager. Eg skjønar ikkje kvifor, for eg er ikkje glad i å strikke i bomull, men av og til får eg "gode idear" som gjer at eg då går til innkjøp av dette lumske garnet. 

Ja, så sit eg då med 8 nøster som eg ikkje veit kva eg skal gjere med. På tirsdag tenkte eg at eg skulle prøve å strikke oppvaskklutar. Eg har hørt at heimestrikka klutar er best, så då måtte eg prøve. Ja dei er rask å strikke, og ja, dei er lekker å sjå på når dei er ferdig. Berre sjå her: 

 

Skråstrikk i gull. Nice. Men så var jo spørsmålet, er dei betre enn firstprice sine til 15kr? Nei det er dei ikkje. Så siste gang eg strikker oppvaskklutar. Trur eg. 

Ellers har eg strikka ferdig åklevottane til arne og carlos. Eller dei er jo ikkje arne og carlos sine vpttar, eg henta oppskrifta frå den nye setesdalboka deira. På husfliden hadde dei ikkje pt5 garnet, men dei sa at misti var same eins. Det var det ikkje. Litt snurt for den, men minefgen feil som ikkje kontrollerte at det stemte. No er eg endeleg ferdig, vosst ein ser vekk i fra at eg har ca 20 trådar att å feste. Det var kjekke vottar å strikke, så dei anbefalst!

Har og strikka nokre huer, kvikk lunsj og ei restehue frå restane! 

Freestyle og tjukke pinnar, ja då er det ikkje farleg å strikke

No har eg lagt ut nye produkter i eplabutikken min! Velkommen innom :)

https://epla.no/shops/strikkepsykose/

Hue-veka

Denne veka er det huer som har stått i fokus. Litt restegarn, og ei oppskrift å ta utgangspunkt i, ja då får ein tre nye huer og samtidig ein liten opprydding i garnlageret.

Etter "sonja" raidet for nokre år sida sat eg att med ein del rester med mirasolgarn. Mirasol er eit ganske fint garn, litt for fint til at eg kunne bruke det på kva som helst. Så då vart det huer.

Først ei brun

Så ei blå

Og til slutt ei med striper, sånn for å utnytte alle restene

All denne restestrikkinga siste tida har fått meg til å bli ein ivrig bruker av kjøkenvekta, som eg ikkje kjøpte for å bruke på kjøkenet, men fordi eg av og til trenger å vege garn. Eg trur det er definisjonen på ein strikkenerd. Uansett konkluderte vekta med at eg ikkje kunne strikke ei til hue, det var rett og slett ikkje nok garn. Eg klarer jo ikkje kaste 36gram flott mirasolgarn, så eg pakka det fint ned att.

Liten posering frå Bamboo, han hadde så lyst til å prøve huene!

Sidan sist har eg og gjort ferdig setesdalgenseren 

Den var akkurat passe for stor til ho som skulle få den, og jenta er storfornøyd, eller, mora er storfornøyd. 

Eg har og fått løn sidan sist, og medan andre sløser vekk lønningspengar på lønningspils har eg investert i ei ny bok, og litt garn sjølvsagt

Sidan eg måtte kjøpe ein annan type garn enn det som stod i oppskrifta er eg sjølvsagt tom for kvit, etter å ha strikka 1 1/2 vott, nytt må handlast inn i morgon!

Ha ei god strikkeveke!

Haust

Sommartid er ikkje strikketid, eg hadde berre eit prosjekt på gang, eit enkelt rillestrikka babyteppe. Heldigvis hadde eg to togturar, samt eit kjedeleg døgn aleine i København som fekk opp tempoet på strikkepinnane, og dermed fekk eg levert teppet til småtten før han reiste heim!

Når teppet var ferdig fann eg ut at det var på tide å strikke opp sokkegarnet som eg fann på tilbod på den lokale butikken. 10kr nøstet er jo eit kupp, og siden det var så mykje neonfargar klarte eg aldri å bestemme meg, så eg tok eit av kvart. Resultat: 

Eg likte best dei i midten.

Eg har og fått smaken på pengar att, og strikker no for salg. Ikkje på bestilling sjølvsagt, det er jo ein kjent sak at då vert eg aldri ferdig. Derfor har eg strikka dei gode gamle selbuvottane, dei går jo aldri av moten! Foreløbig har dei siste to vekene resultert i:

Og:

Lekre spør du meg, likte spesielt godt dei første, det var eit mønster eg fann gratis på internett. Finn det sjølvsagt ikkje att no, plutseleg var det velke frå verdsveven! Det mangla mønster på tommelen, men med litt hjelp frå raumagarn sitt mønsterhefte og litt fantasi, så var det tommel på dei og. Størrelsen passar små damehender, litt skuffande for dei var for liten for meg! Det siste paret er sendt til ein eitåring for passformprøving. Kan ikkje selgja skit. 

Ellers har eg fått eit spanande oppdrag å strikke hundegenser til ein frostig hund. I iveren etter å byrja kjøpte eg garn, som eg sjølvsagt gløymde att hos ei venninne. Så då kjøpte eg nytt garn i andre fargar og strikka denne: 

Ei veke etterpå fekk eg att garnet, og eit døgn seinare var denne ferdig : 

Eg skal strikke hundesokkar og. Veit ikkje heilt korleis eg skal løyse den nøtta, men det vert vel ei rå på det og!

Siden sist har eg og meldt meg inn i hobbyklubben. Der fekk eg to bøker som eg ikkje kjem til å lese, samt denne lekre veska:

Inni var og dette: 

Surprice! Passa perfekt, siden eg ikkje finn nokre heklenåler att!! Og strikkepinner kan ein aldri få nok av, spesielt sidan eg brukar dei til alt anna, som til dømes støtte til tomat og chiliplantane mine

Samt rørepinner til maling, har nemleg malt kjøkkenet mitt i sommar, lekkert?

Siste nøtt i dag er denne setesdalgenseren, ein litt forsenka bursdagspresang, og no hugsar eg kvifor eg foretrekker raglan, montering er grrrrrr

Saumane er no på plass, men å få ermene fint på plass kan vere ein utfordring. Med litt tolmod reknar eg med at eg får det til!

Eirajakke

Eg føler eg sviktar bloggen min, men eg gjer jo egentlig ikkje det, eg har berre ikkje strikka så mykje spanande i det siste.

Siste medlem i strikkefamilien min er denne eirajakken frå nøstebarn. Den er strikka i dobbel tråd, silkeull og merino2tråds frå nøstebarn. Eg juksa litt, og hadde med litt tråd frå askeladen (den danske versjonen av nøstebarn). Årsak? Jo, askeladen har ein sprekare gulfarge enn det nørstebarn har! 

Jakken er litt utfordrande, for den skal strikkast i glattstrikk att og fram. Det gjekk bra heilt til eg skulle strikke mønster, då gjekk det skeis. Enden på visa var at eg måtte strikke rundt, og klippe opp imidten til slutt. Det gjekk, etter mykje banning over symaskina! Jakken fekk ein liten skjønnhetsfeil, mønsteret vart litt skeivt, når eg knappa igjen, men det gjer no ingenting.

No gledar eg meg til vinteren, så eg får vise den fram! 

Trekantsjal og nytt rom

Når eg var ferdig med stripegensaren så var eg motivert for å gjere ferdig gamle prosjekt, og strikke opp all garn. Eg fann fram det orange fairytalegarnet, som eg kjøpte utan å ha ein plan. Tabbe, som alltid.


Eg har tidlegare strikka sjal med fairytale og fairytaleliknande garn, og alle tre sjala har blitt lite bruksvennleg. Likevel valgte eg å bruke tid på å omgjere det orange nøstet til eit slikt sjal (!). Om ikkje anna så blir det nok varmt i halsen min. For å være heilt ærleg så trur eg ikkje at dei tre andre sjala (som fekk nytt liv som julepresang) har blitt masse brukt.

Det følg med eit bilete av sjalet, og ein sneekpeek av mitt nye sy/strikkerom! Var det nice? Eg er litt kry! Av rommet altså :-)

Ser forresten at eg ikkje ytte den nye genseren min rettferdighwt, sleng derfor med eit nytt bilete av den. Eit såkalla "speilbiletepåbadet" men det får berre våge seg.

Bringebærraud

Eit par sokkar, og ein stripete genser. Det var resultatet av det bringebærraude garnet. Sokkane vart strikka etter oppskrift frå nøstebarnsboka, genseren strikka eg så lang og brei den måtte være, forstykke og bakstykke kvar for seg - i riller. Ermer til sist, etter at eg brente meg på å strikke altfor lange erme til skappelgenseren!

Tunika frå nøstebarn

Som tittelen allereie har avslørt, så har eg strikka meg ein tunika frå nøstebarn. Denne tunikaen har aldri tiltalt meg, men etter at min snille (kvifor ho er snill skal eg avsløre seinare) kollega strikka denne tunikaen, ja då kunne ikkje eg vere noko dårlegare.

Eg hadde nett kjøpt meg paprikaraudt nøste, og ville gjerne bruke dette på meg sjølv. Og eg hadde fått smaken på striper, så då vart det raude og kvite striper. Eg starta i september, men det var så tungt å strikke med tjukke pinnar og tynt garn, så eg starta på ein arm, og etter tre striper var det stopp.

Forrige tysdag var eg lei av å strikke raggsokkar (har 10 raggnøster som venter på meg), og eg fann ut at det var tid for å gjere tunikaen ferdig.

Idag festa eg siste tråd.

Wow Stine.

Så er spørsmålet, kva vert neste prosjekt? Det er der "snill kollega" kjem inn i bilete. Eg har forelska meg i bringebærraud. Eg likar ikkje rosa, men bringebærraud elskar eg. Ja, eg brukte det svulmande ordet "elsker". Diverre oppdaga eg for seint at nøstebarn ikkje fører denne fargen lenger. Eg tok eit lite frieri på facebook, og der kom min kollega og informerte meg om at ho hadde litt bringebærraudt til overs! Takk!! Eg sendte og ein mail til nøstebarn, og jammen hadde dei ikkje tre hesper bringebær i 3tråds att! For ein lykke! Så då vert det kanskje rosa sokkar på meg og. Stort smilefjes!
Neste prosjekt blir kvit og bringebærstripete genser i type skappel. Prøver meg på pinne 4,5 og håpar det blir nett passeleg. Fingers crossed!

Perfeksjon

Eg har lenge vore på jakt etter det perfekte sokkegarnet. Billige, dyre, tynne og tjukke ulltypar har blitt prøvd ut, med variabelt resultat. Så fann eg det: perfect frå sandnesgarn. Dei var verkeleg perfekt. Når eg skulle hamstre inn meir hadde dei ikkje. Er det slutt på perfecsjon?
Eg endte opp med å kjøpe viking ragg, og forløbig er dei bra. Knall fargar, og passe tjukkleik! No er det berre jakta på den perfekt oppskrifta som står att.
Eg vil ha kilehæl, stjernetå og slitesterk ull som passar pinne 3,5-4.

Legg ved foto av dei perfecte sokkane